Patrick 
Patrick 
Hotels/Overnachtingen
Hampton Inn
Reisverslag
Vandaag gaan we op weg naar Sedona. Sedona is een klein stadje dat wordt aangeduid als het mooiste stadje van de VS. We staan bijtijds op in Laughlin om eerst te gaan kijken naar het ontbijtbuffet. Voor $6,99 kun je jezelf daar geen deuk aan vallen. En idd het is goed te eten (fruit, cola, appelsap, ei en bacon), de hoeksteen van elk voedzaam ontbijt Ook nu is weer goed te zien dat Laughlin een bepaald soort type mensen aantrekt. Ook is het ongelooflijk om te zien dat ondertussen er al weer diverse mensen achter een gokkast zitten, het moet nog 8.30 uur worden!! Ook is het een bijzondere ervaring om op te staan en vanuit de hotelkamer de stralende zon (het is prachtig weer, strakke blauwe lucht, volop zon, 30 graden) te zien om dan met de lift van de 8e verdieping naar de begane grond te gaan en in een donker casino zonder daglicht te komen. Geen zon, geen blauwe luchten, alleen maar flikkerende lichtjes en lampjes op de speelautomaten. Bizar.
We zorgen dat we een beetje bijtijds op pad zijn (voor 10:00 uur) omdat we gisteren een beetje in tijdnood kwamen. Dat willen we vandaag voorkomen want we moeten tenslotte een heel eind rijden.
Eerst gaan we naar het westernstadje Oatman. Daarvoor rijden we eerst nog een stuk over de Route 66. Ik moet zeggen een heel erg mooi stukje weg! Het ademt echt de sfeer van het wilde westen. Lange stukken asfalt die rechtdoor lopen. Echt heel mooi. Oatman zelf is een stad met houten huizen volledig gericht op toeristen. Zo lopen er ook nog ezels. Het ziet er wel erg mooi uit en ze hebben nog een hoop authentieke dingen waaronder houten trottoirs. Fenny kan gelukkig al weer aardig vooruit, dus we lopen de hele straat door tot het einde.
Na Oatman gaat de route gaat over route 66 naar de I40 (interstate, grote snelweg). Dit gedeelte van route 66 is heel anders dan de lange eindeloze weg die vaak geassocieerd wordt met route. Hier is route 66 een smalle bergweg die ontelbaar veel bochten maakt door de bergen. De uitzichten zijn adembenemend en het is een prachtige route. Bij Kingman gaan we op de I-40 waardoor we in korte tijd veel kilometers kunnen afleggen. Toch is ook deze weg niet minder mooi. Eindelijke vlakten, bergen, prairie, het uitzicht is enorm mooi en afwisselend. Daarbij gerekend de strakblauwe luchten met hier en daar wat witte wolkjes en de heerlijke zon, en het plaatje is compleet. We rijden de I-40 een heel eind (we stoppen nog voor een verse beker Diet Coke en wat mcNuggets) tot Seligman waar we even stoppen om te tanken. Seligman is bekend als een oorspronkelijk route 66-stadje. Wat opvalt zijn vooral de toeristenwinkels maar weinig oude jaren-50 sfeer. Bij Seligman gaan we weer een stukje de oude route 66 op tot aan Ashfork. Vandaar gaan we verder op de 89 en vervolgens de 89a op weg naar het mijnstadje Jerome. De 89a is een weg van 12 mijl met 152 bochten en dat merk je. Het was in elk geval goed opletten en bij een uitkijkpunt kom ik erachter dat ik toch wat stijf in mijn kuiten ben van het vele sturen, remmen en ingespannen opletten. Maar goed we zijn uiteindelijk in Jerome aangekomen. Het was een spookstad (kopermijnstadje), maar nu zitten er vooral kunsternaars. Wel aardig om te zien. De uitzichten zijn echter nog veel mooier, echt prachtig om te zien.
Vanuit Jerome door naar Sedona. Hier wordt de omgeving rood en de bergen die rondom het dorpje liggen zijn ook allemaal rood. We slapen in de lokale Hampton Inn. Een prima hotel met fijne bedden, gratis Wifi, goede badkamer etc. Een prima keuze! Daarna nog even door naar de hoofdstraat van Sedona. Daar hebben we wat souvenirs (en fudge) gekocht en even rondgelopen. Terug op zoek naar de lokale pizzeria, die volgens de Tripadvisor site een hele goede moet zijn. Daar hebben we nog wat gegeten (voorgerecht en hoofdgerecht). De helft konden we weer meenemen in een doggybag omdat het weer zo ontiegelijk veel was… We hebben een magnetron op de kamer, dus misschien morgen pizza als ontbijt (bleeeehhhh, moet er nu niet aan denken). We hebben hier ook een ontbijt dus we zullen het morgen wel zien. Tot zover, morgen gaan we op pad naar de Grand Canyon. Ook weer een mooie trip!