Patrick 
Patrick 
Onderdeel van onze roadtrip “Fear is stupid, so are regrets” (AZ,CA,NV) – NYE 2022
We gaan voor het eerst een keer overnachten in het Hilton Hotel op Schiphol. In dit hotel zijn we nog nooit geweest maar hebben er goede verhalen en reviews over gelezen. We zijn dan ook erg benieuwd hoe ze om zullen gaan met onze (nieuwe) diamond status en of we upgrades zullen ontvangen. Helaas is de dag ervoor Nederland opnieuw in lockdown gegaan, dus alle restaurants zijn dicht.
Het Hilton heeft dit echter heel erg goed opgepakt. Ze zijn hier schijnbaar op voorbereid want tijdens het inchecken kregen we een upgrade naar de Executive floor. Dat houdt in dat je gratis gebruik kan maken van allerlei snacks en drinken in de lounge. Helaas was die lounge natuurlijk gesloten door de lockdown, maar daar hadden ze iets op gevonden. Ze hadden een rolling lounge gemaakt. Hiervoor moesten we even naar de roomservice bellen en dan kwamen ze langs met een karretje. Na een telefoontje met een hele aardige dame kwam er inderdaad een trolley met cola-light en allerlei lekkers. Zelf samengesteld door degene die het kwam brengen. Echt heel erg tof!
Hetzelfde natuurlijk in de ochtend. Normaal gesproken is er een ontbijt bij in de lounge, maar dit keer kwam het gewoon als ontbijt op bed. ’s morgens vroeg hebben we aangegeven wat we wilde hebben en om 7:30 werd er aangeklopt voor een heerlijk ontbijtje.
Het inchecken ging prima. We hadden natuurlijk de dag ervoor een negatieve test gehaald en die was ook wel nodig. Er was een strenge controle bij de BA balie of alles wel in orde was. Omdat we een stopover in Engeland hadden, moesten we aan de regels van twee landen voldoen.
We hadden een vlucht met British Airways. Het eerste stukje was 45 minuten van Amsterdam naar Londen. Dat ging super snel. Omdat we aankwamen in T5 en ook doorvlogen vanaf T5 hoefden we nu een keer niet in die verrekte bus (normaal naar T3). Het overstappen ging erg soepel deze keer. Natuurlijk de gebruikelijke wachtrij bij de security (die zijn heel erg traag) en tot overmaat van ramp werd onze handbagage naar de secondary geduwd. We weten hoe we een tas in moeten pakken om dat te voorkomen, dus ik was wel benieuwd wat ze nu weer hadden gezien… Er zat iets in wat ze niet vertrouwden. Bij navraag bleek dat ik 2 reserve telefoon (met een accu) in de handbagage had laten zitten en daar zaten twee (nieuwe) opladers bij die de vorm van een ontsteking hadden. Batterij en ontsteking daar hebben ze het schijnbaar niet zo op, dus daarom was de tas eruit gehaald. Leer voor de volgende keer, die dingen apart verpakken zodat ze niet bij elkaar zitten.
We hebben gebruik gemaakt van de BA Galleries North Lounge. Die is iets dichter bij de security en naar onze verwachting ook minder druk van de South Lounge. Bestellen kan met de QR code op het tafeltje en dan wordt het eten gebracht. Engelse hebben een wat vreemde smaak en ook dit keer is de high tea met sandwich niet echt om over naar huis te schrijven. Maar goed, het vult 🙂
De tweede vlucht van Londen naar Phoenix is in een vernieuwde 777. Deze heeft de nieuwe BA Suite en die is echt wel goed. Een heerlijke stoel en we liggen heerlijk. Ik heb een iPad met Netflix en het tweede seizoen van Undercover dus ik vermaakt me wel. Fenny heeft zoveel keuze dat ze eerst een uur kwijt is met kiezen wat te kijken en dan maar vast gaat slapen. Na een prima vlucht een een kleine beetje slaap komen we aan in Phoenix. We vragen ons af hoe streng de corona controle in Amerika zal zijn. Die blijkt dus helemaal niet te zijn…. Wij zijn nog nooit zo snel door de Amerikaanse douane gegaan. Omdat we als eerste uit het vliegtuig waren en er niemand bij de douane stond kwamen we daar als eerste aan. Een hele vriendelijke man stelde daar twee vragen:
V. Wat komt u doen?
A: We zijn hier voor kerst en oud en nieuw
V: Wanneer vertrekt u weer?
A: 4 januari vliegen we terug naar huis
Even lachen naar het vogeltje voor de foto, Welkom in Amerika en bam een stempel :-). Wij zijn nog nooit zo snel Amerika binnen gekomen als hier in Phoenix.
Dan op zoek naar de autohuur van National. Het blijkt een bus te zijn die naar het rental car center gaat. Na alle verhalen over geen huurwagens beschikbaar van mensen die in deze corona-tijd auto’s gehuurd hebben zal het ons benieuwen. Huurmaatschappijen hebben veel auto’s verkocht tijdens de crises en ze kunnen nu de nieuwe niet aangesleept krijgen omdat er niet zoveel nieuwe auto’s worden gekocht. Ondanks dat we National Executive Elite zijn zal het ons benieuwen wat voor auto we gaan krijgen. Dat valt dus niet tegen. We hebben maar keuze uit eentje die speciaal voor ons is gereserveerd, maar dat is wel een Luxury SUV (maatje groot) in de vorm van een Infinity QX80. Op de omgebogen nummerplaat aan de voorkant na een erg mooie SUV met alle opties die je maar kan bedenken. Daar kunnen we prima mee op pad naar het Hampton Inn.
Dat doen we dan ook en rijden een beetje binnendoor (slaperig en donker zijn geen goede combinatie om meteen de snelweg op te rijden) naar het Hampton. Daar komen we aan en het ziet er nog hetzelfde uit als twee jaar eerder. Wat meteen opvalt is de mondkapjes. Over liever het gebrek eraan. We merken als snel deze vakantie dat ze in Arizona niet zo van de mondkapjes zijn. Ze worden wel gedragen maar niet zo heel erg veel. De persoon achter de balie bij het Hampton had er in elk geval geen en de paar mensen die er binnen waren ook niet. Snel ingecheckt, gratis water en snack mee daar de kamer en daar lekker op bed gaan liggen. We zijn te moe om nog op pad te gaan om te eten, dus we besluiten om op de kamer te blijven en lekker te gaan slapen. Morgen vroeg weer op voor onze eerste roadtrip dag!
Onderdeel van onze roadtrip “Fear is stupid, so are regrets” (AZ,CA,NV) – NYE 2022